Met alle
berichtgeving over de crisis, de Euro, banken en astronomische
bedragen die soms ogenschijnlijk plotseling uit hoedjes moeten worden
getoverd om financiële meltdown te voorkomen begint er een erg
somber beeld te ontstaan. Steeds meer vooraanstaande economen en
andere financiële topmannen van overheden en instellingen
waarschuwen met steeds luidere stem voor een mogelijke financiële
treinramp in wording. Het pad wat ooit is ingeslagen met de
stimulering van de groei van de macht van Brussel ten koste van de
lidstaten van de EU en de vorming van de eurozone begint op een
gedwongen eenrichtingsweg te lijken. Gebruikmakend van allerlei
zogenaamde democratische maatregelen hebben de eurofielen in Europa
de diverse landen in een situatie gemanoeuvreerd waaruit geen
ontsnapping meer mogelijk lijkt. Luisteren politici nog wel naar de
goedbedoelde raad? Het lijkt er eerder op dat de meesten selectief
doof zijn.
Aanvankelijk gaf het vetorecht dat de
diverse EU landen nog hadden over de meeste beslissingen van Brussel,
nog de illusie van medezeggenschap, echter met de ondertekening van
onder andere het ESM verdrag is ook daar effectief een einde aan
gemaakt. Op slinkse wijze zijn de EU burgers referenda onthouden,
zijn verkiezingen uitgesteld en verdragen door parlementen heen
‘gejast’. Steevast blijken ook de in Brussel gemaakte afspraken
onjuist te worden uitgelegd in eigen land.
No comments:
Post a Comment